قیمت گذاری بروکر فارکس از کجا می آید؟

در زمان معامله در فارکس، شما دارید در مورد جهت آتی ارزها گمانه زنی می کنید، بعبارتی بسته به اینکه فکر می کنید نرخ تبدیل جفت ارز بالا می رود یا پایین می آید، پوزیشن «خرید» یا «فروش» می گیرید.

به طور خاص، شما به دنبال سود بردن از نوسانات نرخ تبدیل بین ارزها هستید و پیش بینی می کنید که آیا ارزش یک ارز، مثلا ین ژاپن، نسبت به ارز دیگر، مثلا دلار استرالیا، بالا خواهد رفت یا پایین خواهد آمد.

نوسانات قیمتی در بازار فارکس با تقویت ارزها (افزایش قیمت) یا تضعیف ارزها (کاهش قیمت) آغاز می شود.

توانایی شما برای باز کردن و بستن پوزیشن ها محدود به قیمت هایی است که بروکر به شما ارائه می دهد، زیرا بازار دیگری برای انجام این معاملات وجود ندارد.

خب حالا سوال…

چگونه می توانید بفهمید که قیمت‌هایی که در پلتفرم معاملاتی بروکر خود مشاهده می‌کنید، صحیح بوده و بازتابی است دقیق از آنچه در بازار واقعی فارکس (سازمانی) اتفاق می‌افتد؟

بیایید بخشی از داستان بین بت من و مرد عنکبوتی را یکبار دیگر مرور کنیم:

اسپایدرمن: بازی اینطوریه: سعی کن حدس بزنی که آیا نرخ تبدیل GBP/USD بالا می ره یا پایین میاد. فرض کن نرخ فعلی 1.4000 هست. به نظرت بالا میره یا پایین میاد؟

دقت کنید که چگونه مرد عنکبوتی انگار خودش دارد قیمت پوند/دلار را تعیین می کند؟

خوشبختانه، بت من روی حرف مرد عنکبوتی حساب نکرد و از بت فون خود استفاده کرد تا قیمت را از طریق یک منبع شخص ثالث بررسی کند.

اگر با داستان بالا آشنا نیستید، به این معنی است که درس ما در مورد نحوه کار بروکرها را نخوانده اید. توصیه می شود که ابتدا این درس را مطالعه کنید.

همچون بت من، شما نیز باید در مورد بروکرهای فارکس اینگونه فکر کنید.

قیمت های بروکر فارکس از کجا می آید؟ آیا این قیمت ها صحیح و دقیق هستند؟

برای هر جفت ارزی، بروکر شما دو قیمت را به شما اعلام می کند:

1. قیمت بالاتر (“ASK”) که در آن می توانید خرید بگیرید.
2. قیمت پایین‌تر (“BID”) که می‌توانید با آن بفروشید.

در مجموع، قیمت های ASK و BID برای شما همان “قیمت” بروکر هستند.

تفاوت بین قیمت پایین تر و بالاتر اسپرد نام دارد.

شما می توانید این قیمت ها را در پلتفرم معاملاتی خود (یا «ترمینال مشتری») ببینید. این قیمت های نمایش داده شده “جریان قیمتی” نامیده می شوند.

اما این قیمت ها از کجا می آیند؟

آیا بروکر فارکس آنها را از خودش در می آورد؟

ممکن است. 😱

اما بسیار بعید است.

حال شاید با خود بگویید، “ها؟ ممکن است؟” ولی…

آیا می دانستید که بروکر شما می تواند هر قیمتی که دلش بخواهد را نشان دهد؟

همانطور که در درس پیش در مورد بازار سازمانی فارکس توضیح دادیم، معامله گران خرد نمی توانند در بازار سازمانی فارکس یا “بین بانکی” معامله کنند. ما فاقد اعتبار محسوب می شویم (“پولش را نداریم”). بنابراین اگر می‌خواهید در مورد نرخ تبدیل ارز گمانه زنی کنید، باید یک بروکر خرد فارکس پیدا کنید.

بروکر فارکس یک “بازار فارکس برای شما می سازد” تا شما بتوانید در داخل آن معامله کنید.

اینکار از طریق قراردادهای CFD انجام می گیرد که اصطلاحا به آن قراردادهای خرد FX نامیده می شود.

این قراردادها فقط شامل دو طرف هستند: شما و بروکر فارکس.

و از آنجایی که این قراردادها توسط بروکر فارکس ایجاد می شود، بلحاظ فنی بروکر می تواند هر قیمتی که دوست دارد را ارائه دهد. و این به شما بستگی دارد که انتخاب کنید آیا می خواهید با آن قیمت ها معامله کنید یا خیر.

اینکه یک بروکر فارکس چگونه و از کجا قیمت‌های خود را تامین می‌کند کاملاً به اختیار خودش است.

در پلتفرم معاملاتی خود، بروکر ممکن است قیمت‌هایی که از منابع خارجی به دست آمده است را به شما نشان دهد یا اصلا این کار را نکند.

این بدان معنی است که قیمت های ارائه شده توسط بروکر ممکن است منعکس کننده قیمت های حال حاضر در جاهای دیگر (مثلا یک بروکر دیگر) باشد یا نباشد.

چرا این طور است؟

مگر نباید قیمت‌های نقل‌شده توسط بروکر فارکس با قیمت‌های بازار اصلی (بازار مبادله و توافقی) فارکس یکی باشد؟

مشکل همینجاست.

در بازار سازمانی فارکس، برای هر جفت ارز، چیزی به نام یک “قیمت واحد بازار ” نداریم.

بازار سازمانی یا توافقی فارکس همان چیزی است که به آن بازار «خارج از بورس» یا فرابورس می گویند.

در بازار فرابورس، هیچ “مکان” متمرکزی که همه فعالان بازار در آن جمع شده و بتوانند قیمت واحد بازار را مشاهده کنند، وجود ندارد.

نحوه قیمت گذاری در صرافی ها چگونه است؟

برای درک بهتر اینکه چرا بازار توافقی فارکس که یک بازار فرابورس است، مهم است، بیایید آن را با یک بازار پایاپای همچون بازار بورس سهام امریکا مقایسه کنیم.

یکی از اصول بنیادی بازار مبادله این است که باید دسترسی عادلانه و برابر را برای همه شرکت کنندگان بازار فراهم کند. صرافی‌ها قیمت هایی را برای همه اعلام می‌کنند تا همگی بتوانند ببینند و معامله کنند.

برای درک بهتر این موضوع، بیایید نگاهی سریع داشته باشیم به نحوه قیمت گذاری در بازارهای بورس سهام امریکا:

زمانی که یک معامله اتفاق می افتد، صرافی معامله را به یک دیتای تلفیقی از قیمت ها به نام SIP (پردازنده اطلاعات اوراق بهادار) گزارش می دهد که او این داده ها را منتشر می کند.

به عنوان مثال، زمانی که بورس NYSE معامله ای را برای خرید سهام اپل انجام می دهد، معامله را به SIP گزارش می دهد.

علاوه بر معاملات، بهترین قیمت‌های ask و bid در بسترهای معاملاتی مختلف جمع شده و در SIP با عموم به اشتراک گذاشته می‌شود.

سپس SIP همه قیمت ها را برای تعیین بهترین قیمت پیشنهادی با هم ترکیب می کند.

این تلفیق داده ها خیلی سریع انجام می شود. میانگین زمان لازم برای جمع آوری، تجمیع و انتشار یک گزارش معاملاتی SIP ها حدود 17 میکروثانیه (میلیونم ثانیه) است.

برای درک این موضوع، بد نیست بدانید چشم بر هم زدن انسان 100 میلی ثانیه (یک دهم ثانیه) یا 100000 میکروثانیه طول می کشد! حال بهتر می توانید سرعت بروز شدن داده های قیمتی را متصور شوید!

بهترین قیمت پیشنهادی بسیار بسیار مهم است زیرا به معامله‌گران می‌گوید که در آن لحظه به چه قیمتی همگی آنها می‌توانند بخرند و بفروشند.

در سال 2005، مقررات سیستم بازار ملی به تصویب رسید که RegNMS نام داشت و بروکرها را ملزم می‌کرد تا «بهترین قیمت» را برای همه سفارش‌ها به دست آورند. اساساً، RegNMS بروکرها را موظف می‌کند تا سفارش‌ها را به بستر ارائه بهترین قیمت هدایت کنند.

مزیت داشتن قیمت های تلفیقی در بازار بورس سهام امریکا این است که داشتن بهترین قیمت یک “مرجع” بدون ابهام را بدست می دهد که به همه معامله گران اجازه می دهد خودشان ارزیابی کنند که آیا قیمت گذاری صحیح و منصفانه صورت گرفته است یا خیر.

داشتن بهترین قیمت به همه اجازه می دهد تا بهترین قیمت پیشنهادی را برای هر یک از سهام بورسی بدون توجه به بستری که در آن ارسال شده است، بدانند، و همه اینها در کمتر از یک میلی ثانیه پس از تغییر قیمت ها رخ می دهد.

اینگونه یک قیمت گذاری منصفانه و برابر برای همه معامله گران، اعم از بزرگ و کوچک فراهم می شود.

همه معامله‌گران تحت پوشش قیمت‌هایی هستند که صرافی نشان می‌دهد، زیرا معاملات نباید با قیمت‌هایی که بدتر از بهترین قیمت پیشنهادی در زمان انجام معامله است، انجام شوند.

قیمت گذاری در بازار فارکس چگونه است؟

در بازار مبادله ای، یک “بازار واحد” وجود دارد که به همه اجازه می دهد تا با قیمت های مشابه اقدام به معامله زدن کنند.

برعکس، بازار توافقی فارکس در یک بورس عمومی متمرکز فعالیت نمی کند. بعبارتی “بازار واحد” وجود ندارد، یعنی “قیمت واحد بازار” وجود ندارد.

هیچ معادلی برای خوراک قیمتی همچون SIP وجود ندارد که تمام معاملاتی که اتفاق می‌افتد و بهترین قیمت‌های پیشنهادی ارائه شده را با هم ادغام کند.

این بدان معناست که بازار فارکس معادل مدل “بهترین قیمت پیشنهادی” برای هر جفت ارز را ندارد که یک قیمت “مرجع” بدون ابهام را ارائه دهد و هر بروکر فارکس به آن پایبند باشد.

بروکرهای خرد فارکس چگونه قیمت های خود را تامین می کنند؟

بروکرهای معتبر فارکس قیمت خود را بر اساس قیمت سایر شرکت کنندگان بازار توافقی فارکس، (معمولا بانک ها و سایر موسسات مالی غیربانکی) ارائه می دهند.

این شرکت کنندگان بازار فراهم کنندگان نقدینگی نام دارند.

گروهی از فراهم کنندگان نقدینگی استخر نقدینگی نام دارند.

بروکر فارکس از همین قیمت ها به عنوان قیمت مرجع یک جفت ارز استفاده می کند. یا دست کم، باید استفاده کند.

همانطور که قبلا ذکر شد، یک بروکر فارکس دو قیمت متفاوت برای یک جفت ارز به شما اعلام می کند: قیمت ask و قیمت bid.

شما این قیمت ها را در پلتفرم معاملاتی (یا «ترمینال مشتری») خود می بینید. این قیمت‌ها «جریان قیمت» نام دارند.

قیمتی که شما می بینید بر اساس قیمت هایی است که بروکر شما از این فراهم کنندگان نقدینگی به دست می آورد.

بروکر استخری از فراهم کنندگان نقدینگی دارد که از آنهاست که قیمت‌گذاری جفت ارزهای مختلف را دریافت می‌کند.

بروکر فارکس این قیمت ها را در کمترین زمان ممکن (بلادرنگ) جمع آوری می کند تا بهترین قیمت bid و ask موجود را پیدا کند.

هر دو قیمت لزوماً نباید از سمت یک فراهم کننده نقدینگی آمده باشند. برای مثال، بهترین قیمت bid موجود ممکن است از یک فراهم کننده نقدینگی باشد، در حالی که بهترین قیمت ask موجود ممکن است از فراهم کننده نقدینگی دیگری آمده باشد.

قیمت‌های جمع‌آوری شده در یک «موتور قیمت‌گذاری» همچون خوراک وارد می‌شوند که قیمت‌ها را («جریان قیمت») به پلتفرم معاملاتی شما جاری می‌کند.

به قیمتی که شما مشاهده می کنید معمولاً یک حاشیه سود اضافه می شود (مگر اینکه کمیسیون پرداخت کنید).

بلحاظ تئوری، همه اینها باید یک فرآیند خودکار باشد که در آن بروکر نه کنترلی بر انتخاب بهترین قیمت موجود از سمت ارائه‌دهندگان نقدینگی دارد و نه می‌تواند برای تغییر هر قیمتی که به پلتفرم معاملاتی جاری می‌شود مداخله کند (به جز اضافه کردن حاشیه سود).

فقط به این دلیل که دو معامله‌گر از یک بروکر استفاده می‌کنند، به این معنا نیست که هر دو دارند قیمت‌های اسک و بید یکسانی را در جریان قیمت خود مشاهده می‌کنند. ممکن است به مشتریان مختلف قیمت های متفاوت ارائه شود. در واقع بستگی به این دارد که بروکرها چگونه مشتریان خود را طبقه بندی می کنند و آیا موتور قیمت گذاری پیکره بندی شده است تا قیمت‌ها را بر اساس سابقه معاملاتی هر مشتری تغییر دهد یا خیر. به چنین چیزی “تبعیض قیمتی” گویند. از بروکر خود بپرسید که آیا در قیمت دهی بین مشتریان تبعیض دارد یا خیر.

فراهم کنندگان نقدینگی

هر بروکر معتبر فارکس بر اساس میزان نقدینگی که به آن دسترسی دارد، قیمت “خود” را به شما نشان می دهد.

اینکه آنها به چه میزان نقدینگی دسترسی دارند بستگی به ارائه دهندگان نقدینگی آنها دارد.

بروکرهای فارکسی که بزرگ هستند و یک بروکر پرایم (PB) دارند، می توانند به ترکیبی از ارائه دهندگان نقدینگی مختلف مانند بانک های سطح اول، ECN ها و تجمیع کننده ها دسترسی داشته باشند.

بیشتر نقدینگی بازار جهانی و توافقی فارکس توسط بانک‌های بزرگ با بخش‌های تخصصی فارکسی تامین می‌شود و به آنها ارائه‌دهنده نقدینگی سطح اول “Tier-1” گفته می‌شود. این گروه از ارائه دهندگان نقدینگی عبارتند از بانک هایی نظیر Bank of America، Barclays، BNP Paribas، Citi، Commerzbank، Credit Suisse، Deutsche Bank، Goldman Sachs، HSBC، J.P Morgan، Nomura، Société Générale و UBS.

بروکرهای بزرگتر با اتصال خود به چندین فراهم کننده نقدینگی، می توانند قیمت دهی خود را بهتر کنند و بهترین قیمت ask و bid را از بین تمامی فراهم کنندگان نقدینگی گلچین کرده و به مشتریان خود ارائه دهند.

چگونه؟

وقتی چندین ارائه‌دهنده نقدینگی قیمت‌های ask و bid خود را جاری می‌کنند، «موتور قیمت گذاری» بروکر بهترین قیمت ask و bid را انتخاب می‌کند که خود منجر به ارائه بهترین اسپرد می‌شود.

بلحاظ تئوری، حجم تجمیعی معاملات مشتریان بروکر، مشوق رقابت قیمتی در بین فراهم کنندگان نقدینگی است.

هر فراهم کننده نقدینگی تلاش می کند تا بتواند طرف مقابل معامله هج بروکر فارکس باشد، بنابراین همین نکته اهرمی است برای اینکه بتواند تقاضای قیمت گذاری بهتر داشته باشد.

داشتن چندین فراهم کننده نقدینگی به‌ویژه در شرایط غیرعادی بازار، (مثلا زمان‌ نوسانات شدید)، که برخی از ارائه‌دهندگان نقدینگی ممکن است تصمیم به افزایش اسپردها بگیرند یا کلا قیمت دهی را متوقف کنند، مهم است.

برای بروکرهای انتقال دهنده ریسک، چنین چیزی بسیار مهم است زیرا مدل اجرای سفارشات آنها کاملاً وابسته به ارائه‌دهندگان نقدینگی است که حتی در شرایط نوسانات شدید یا بازارهای با نقدشوندگی پایین نیز بتوانند نقدشوندگی با کیفیت ارائه دهند.

بروکرهای کوچکتر فارکس قیمت گذاری خود را از طریق اتصال به خوراک تجمیعی نقدینگی ارائه شده توسط پرایم پرایم Prime of Prime (“PoP”) و گاهی با سایر ارائه دهندگان نقدینگی غیر بانکی که به آنها “بازارساز الکترونیکی” گویند، تامین می کنند.

نمونه هایی از بازارسازان الکترونیکی که در بازارهای توافقی فارکس فعال هستند عبارتند از XTX Markets، Citadel Securities، Virtu Financial، Global Trading Systems، HC Technologies و Jump Trading.

ارائه دهندگان PoP روابط بروکر پرایم (PB) با بانک های بزرگ دارند که به آنها توانایی جمع آوری قیمت از چندین فراهم کننده نقدینگی و توزیع آنها به بروکرهای کوچکتر فارکس را می دهد.

آیا لوگوی بانک ها را در وب سایت بروکرهای فارکس را دیده اید؟ اگر لوگوی بانک‌های بزرگ (Barclays، Citi، UBS و غیره) را در وب‌سایت یک بروکر خرد فارکس مشاهده کردید، این هجمه های تبلیغاتی را باور نکنید. بیشتر بروکرهای خرد فارکس به دلیل اندازه کوچک، ارتباط مستقیمی با این ارائه دهندگان نقدینگی “سطح اول” ندارند. فقط بزرگترین بروکرهای فارکس با روابط پرایم می توانند این ادعا را داشته باشند. بقیه باید به یک PoP متصل شوند و این PoP است (نه بروکر)، که باید لوگوی بانک را نمایش دهد.

مراقب دستکاری قیمت باشید

تضاد منافع احتمالی ناشی از عدم شفافیت در قیمت گذاری قراردادهای توافقی فارکس است.

مشخص نیست که آیا همیشه قیمت گذاری بروکر واقعاً با یک بازار توافقی پیوند دارد یا خیر و بررسی آن دشوار است.

بروکر شما ممکن است قیمت‌های خود را از طریق شخص ثالث تعیین کند، اما هیچ تعهد یا اجباری به انجام این کار یا ادامه انجام آن وجود ندارد.

برخی از بروکرهای فارکس حتی ممکن است از مشتریان خود تاییدیه بگیرند که قیمت های مرجع مورد استفاده برای تعیین ارزش یک دارایی (به عنوان مثال یک جفت ارز) شاید با قیمت موجود در بازار تفاوت داشته باشد.

در نتیجه، معامله گران اغلب برای بررسی و تایید صحت قیمت های نشان داده شده به آنها در پلت فرم معاملاتی مشکل دارند.

برای مثال، می‌توانید قیمت‌ها را در پلتفرم معاملاتی خود مشاهده کنید که بروکر به شما ارائه داده است، اما تا پلتفرم‌های معاملاتی سایر بروکرها را باز نکنید، مقایسه مظنه‌ها دشوار است.

این باعث می شود پوزیشن باز یا پندینگ در برابر دستکاری قیمت آسیب پذیر باشد.

برای مثال، معامله‌گران بارها از بروکرهای فارکس انتقاد کرده‌اند که قیمت‌ها را به صلاحدید خود تغییر می‌دهند تا یا یک معامله سودده را باطل کنند تا سود را نپردازند یا پوزیشن ها را می بندند تا مشتری ضرر کند.

بازارهای نوسانی فرصت‌های مناسبی را برای دستکاری قیمت و «استاپ هانتینگ» برای بروکر فراهم می‌کند، در چنین حالتی بروکر پوزیشن معامله‌گر را می‌بندد تا خود سود کند.

اگر از حد سود یا حد ضرر در معاملات خود استفاده می کنید، بد نیست بدانید از آنجایی که بروکر دقیقاً می‌داند این سفارش‌ها کجا هستند، می‌تواند به اصطلاح «قیمت بازار» خود را دستکاری کند تا حد ضرر شما را بزند یا حد سود شما رد شود و همچنان پوزیشن شما بسته نشود. این بدان معنی است که بروکر سود می کند یا از ضرر کردن جلوگیری می کند.

گرچه این رویه به اندازه گذشته چندان رایج نیست، اما در مورد بروکرهای فریبکار که رگوله های ضعیف داشته یا اصلا رگوله ندارند، همچنان ادامه دارد.

اگر یک بروکر تحت رگوله ای باشد که عضو شدن در آن چندان سخت نیست، اثبات چنین مواردی به رگوله می تواند بسیار دشوار باشد، به همین دلیل است که چنین جریاناتی هنوز هم ادامه دارد.

شکایت دیگر مربوط به بروکرهایی است که اسلیپیج های نایکسان اجرا می کنند.

«اسلیپیج» یا لغزش قیمتی به مواردی اشاره دارد که قیمتی که در آن سفارش اجرا می‌شود با قیمت ارائه شده (برای اجرای سفارش) یا قیمت درخواستی (برای سفارش‌های حد ضرر یا حد سود) متفاوت است.

اسلیپیج، ممکن است در طول خبر یا زمانی که یک گزارش آمار اقتصادی منتشر می شود رخ دهد.

بروکر می‌تواند در زمان اجرای سفارش، اسلیپیج نایکسان ایجاد کند، در چنین حالاتی اگر قیمت به نفع بروکر باشد، بروکر آن را اجرا می‌کند. اما اگر به نفعش نباشد، قیمت لغزش می کند و با قیمت دیگری که به نفع بروکر است، مجدد قیمت دهی می‌شود.

و اگر قیمت به جایی برود که به نفع شماست، بروکر در زمان بهتر شدن قیمت، سفارش شما را اجرا نخواهد کرد.

چگونه اطمینان حاصل کنیم که قیمت های صحیح و منصفانه دریافت می کنیم؟

به عنوان معامله گر خرد، انتظار ما اینست که قیمت های اعلام شده نزدیک به بازار توافقی و مبادله ای فارکس باشد.

اما اینکه این قیمت‌ها تا چه میزان شبیه به «بازار» هستند به بروکر فارکس بستگی دارد.

بروکرهای فارکس در تعیین قیمت، به ویژه در دوره‌هایی که نوسانات بازار زیاد است، تا حدی اختیاری عمل می کنند.

این استفاده از اختیار یا صلاحدید باعث می شود که برخی از پلتفرم های معاملاتی خرد فارکس و CFD روش های قیمت گذاری غیرشفاف و گیج کننده را برگزینند.

روش قیمت گذاری فرآیند یا رویه ای است که توسط یک بروکر برای تعیین قیمت هایی که به مشتریان خود نشان می دهد استفاده می کند.

مواردی وجود داشته است که مشتریان برخی از بروکرها شکایات رسمی خود را به آژانس های نظارتی (رگوله ها) در مورد شیوه های ناعادلانه قیمت گذاری ارائه کرده اند.

نمونه هایی از این شکایات عبارتند از:

• چگونه قیمت ها منصفانه تعیین نشد و به مشتریان قیمت هایی نشان داده شد که به قیمت متداول بازار در زمان انجام معامله، حتی نزدیک هم نبود!
• چگونه بروکر فارکس با بی انصافی از اختیار خود برای بستن پوزیشن مشتریان خود استفاده کرد که منجر به ضرر برای مشتری شد!

مشکل این است که قیمت‌ها به آسانی و بلادرنگ قابل بررسی و تأیید نیستند، زیرا در مورد فرآیندی که در آن بروکرهای خرد فارکس و ارائه‌دهندگان CFD قیمت‌ها را به مشتریان خود نمایش می‌دهند، شفافیت وجود ندارد.

در زیر یک سری منابع آنلاین ارائه می گردد که می توانید از آنها برای ارزیابی میزان نزدیک بودن قیمت هایی که بروکر شما به آنچه سایر بروکرها ارائه می دهند استفاده کنید:

• https://www.integral.com/ocx/
• https://www.tradingview.com/markets/currencies/rates-major/
• https://www.lmax.com/exchange
• https://www.fxcm.com/uk/forex/forex-exchange-rates/

به یاد داشته باشید، از آنجایی که بازار توافقی فارکس یک بازار خارج از بورس (فرابورس) است، قیمت واحدی وجود ندارد. بنابراین شاید قیمت‌ها دقیقاً یکی نباشند، اما فقط مقدار بسیار اندک یا ذره ای انحراف داشته باشند. یک پیپ یا کمتر، بسته به جفت ارز.

چگونه می توانید اطمینان حاصل کنید که بهترین قیمت گذاری را دریافت می کنید و قیمت ها توسط بروکر شما دستکاری نمی شوند؟

اگر بروکر ادعا می کند قیمت‌هایی که شما معامله می‌کنید مستقیماً از فراهم کنندگان نقدینگی آنها می آید، آیا آنها می‌توانند در این خصوص به شما مدرک ارائه کنند؟

پلتفرم های معاملاتی خرد فارکس و CFD باید بتوانند به روشنی نحوه تعیین قیمت های خود را توضیح دهند، از جمله:

• چگونه از ارائه دهندگان نقدینگی شخص ثالث برای گرفتن قیمت های خود استفاده می کند.
• چگونه از منابع قیمتی مستقل و قابل بررسی خارجی استفاده می کنند تا اطمینان حاصل کنند که قیمت‌های فراهم کننده نقدینگی نزدیک به قیمت‌های متداول بازار است.
• چگونه بروکر حاشیه سود یا اسپرد خود را در قیمت ها اعمال می کند.

قیمت‌گذاری و اسپرد باید از طریق رقابت قیمتی از سوی چندین ارائه‌دهنده نقدینگی تعیین شود.

باز هم هست..

از بروکر خود بپرسید که هر چند وقت یکبار قیمت های ارائه دهندگان خود را بررسی می کند.

بروکرها باید قیمت های ارائه شده توسط تامین کنندگان نقدینگی خود را با منابع قیمت خارجی مقایسه کنند: هم بصورت لحظه ای و هم حداقل به صورت هفتگی با میانگین قیمتی.

اینگونه اطمینان حاصل می شود که انحرافات چندان زیادی از “قیمت های بازار” در قیمت های ارائه شده به مشتریان وجود ندارد.

در مواردی که قیمت خارج از پارامترهای از پیش تعیین شده و قابل قبول است، بروکر باید مجهز به سیستم هایی باشد که فوراً به او هشدار دهد تا بتواند کار را بررسی و اقدامات فوری و لازم را انجام دهد.

اطمینان حاصل کنید که می دانید این “پارامترهای از پیش تعیین شده قابل قبول” چیست؟

در پایان، بروکر فارکس باید بتواند یک خط مشی یا سیاست کاری مکتوب که روش قیمت گذاری خود را به وضوح در آن توضیح داده به شما ارائه دهد، مثلا اینکه چگونه قراردادهای CFD را صادقانه و منصفانه باز می کند و می بندد.

این سیاست کاری همچنین باید در شرایطی که قیمت ها از روش قیمت گذاری اعلام شده منحرف می شود، پاسخگو باشد.

اگر بروکر نمی تواند روش قیمت گذاری خود را به شما بگوید، سراغ بروکری بروید که می تواند.