بهترین استراتژی های خروج از پوزیشن

در مقاله امروز از مجموعه مقالات آموزش استراتژی های فارکس، قصد داریم بهترین استراتژی های خروج را به شما معرفی نماییم.

چرا در فارکس از پوزیشن خود خارج شویم؟

“خروج از معامله” به معنای بستن پوزیشن است. شما می توانید یک پوزیشن زیانده را ببندید یا هنگام خروج از یک پوزیشن سودده، سود کسب کنید.

در مقاله امروز چند استراتژی محرمانه ارائه می دهیم که هر زمان که می خواهیم از پوزیشن خود خارج می شویم باید به آنها پایبند باشیم:

خروج از معامله: نحوه شکار یک سویینگ

سویینگ به «یک نوسان» یا حرکت قیمتی در بازارها اطلاق می شود. ایده شکار یک نوسان (که از آن با نام معاملات سویینگ نیز یاد می شود) عبارتست از اینکه پیش از وارد شدن فشار از جهت مخالف، از پوزیشن برنده یا سودده خود خارج شوید. به مثال زیر دقت کنید:

مزیت گرفتن یا شکار یک سویینگ این است که شما “درد کمتری” را متحمل می شوید زیرا پیش از اینکه بازار علیه شما شده و برگردد از معامله خود خارج می شوید. چنین چیزی نرخ سوددهی و استمرار سوددهی شما را بهبود می بخشد. اما عیب آن این است که شما حرکت های بزرگ بازار را از دست خواهید داد زیرا خیلی زود از معاملات خود خارج می شوید.

بنابراین اگر این رویکرد برای شما مناسب است، در اینصورت نکته کلیدی این است که پیش از وارد شدن فشار از جهت مخالف، بتوانید از معاملات خود خارج شوید. این بدان معناست که اگر روی خرید هستید، پیش از اینکه فشار فروش وارد شود، باید از معامله خود خارج شوید. و این فشار کجا خواهد بود؟! احتمالاً در سویینگ های کف، نواحی حمایت، کف کانال و امثالهم.

به مثال زیر دقت کنید:

خروج از معامله: چگونه از یک روند سواری بگیریم?

تنها راهی که می‌توانید از یک روند سواری بگیرید، استفاده از روش تریل کردن حد ضرر است. بدان معنا که با حرکت بازار به نفع شما، به تدریج حد ضرر خود را بالاتر برید. منظور من اینگونه است:

زیبایی روند سواری در این است که می‌توانید با انجام هیچ کاری سودهای کلان به دست آورید. می توانید انتظار داشته باشید که میانگین سود شما دو تا سه برابر ضررهای شما باشد. اما.. همیشه یک اما وجود دارد، نه؟ نکته منفی این است که شما فقط ۳۰ تا ۴۵ درصد مواقع برنده می شوید، ممکن است ۳۰ تا ۵۰ درصد از سود باز خود را به بازار پس دهید، و نیز تبدیل کردن پوزیشن سودده به ضررده اصلا چیز غیر معمولی نیست.

از نظر روانشناسی، سواری گرفتن از روند یکی از سخت ترین کارها برای معامله گران است. اما اگر این رویکرد برای شما مناسب است، نکته کلیدی این است که به استقبال ضررهای خود رفته و یک تکنیک تریل حد ضرر صحیح را اتخاذ کنید. بنابراین حد ضرر خود را چگونه تریل می کنید؟ راه های زیادی برای انجام این کار وجود دارد، همچون استفاده از میانگین متحرک، ATR، ساختار بازار و غیره.

خروج از معامله: میانگین متحرک

اجازه دهید با استفاده از میانگین متحرک مثالی برای شما بزنم. اگر می خواهید از یک روند صعودی بلند مدت سواری بگیرید، می توانید با استفاده از میانگین متحرک ۲۰۰ روزه، حد ضرر خود را تریل کنید. این بدان معناست که تنها در صورتی می توانید از معامله خارج شوید که قیمت زیر میانگین متحرک ۲۰۰ روزه بسته شود. در غیر این صورت، باید پوزیشن را نگه دارید (و برای یک روند نزولی دقیقا برعکس است). در زیر یک مثال ارائه می گردد:

علاوه بر این، می‌توانید میانگین متحرک را اصلاح و میزان کنید تا آن را با نوع روندی را که می‌خواهید شکار کنید، مطابقت دهید. اگر می خواهید از یک روند میان مدت سواری بگیرید، می توانید با میانگین متحرک ۱۰۰ روزه حد ضرر خود را تریل کنید. یا اگر می‌خواهید روی روند بلندمدت‌تری سواری بگیرید، می‌توانید از میانگین متحرک ۳۰۰ روزه استفاده کنید.

خروج از معامله: ساختار بازار

روش دیگر برای تریل کردن حد ضرر، استفاده از ساختار بازار است. همانطور که می دانید، یک روند صعودی شامل سقف های بالاتر و کف های بالاتر است. بنابراین کاری که انجام می دهید این است که با استفاده از سویینگ کف قبلی، حد ضرر خود را تریل کنید. بدان معنا که اگر قیمت زیر سویینگ کف قبلی (با بیش از ATR یک بسته شود)، بهتر است از معامله خارج شوید (و بالعکس برای یک روند نزولی). منظور من اینگونه است:

برخلاف میانگین متحرک، ساختار بازار ذهنی است زیرا در هنگام شناسایی سویینگ سقف/کف باید محتاط بود. بنابراین اگر چیز عینی تری را ترجیح می دهید، از میانگین متحرک برای تریل کردن حد ضرر خود استفاده کنید.

خروج از معامله: رویکرد ترکیبی

در پایان اینکه، می‌توانید هر دو رویکرد را برای شکار یک سویینگ و سوار شدن بر یک روند ترکیب کنید. نحوه عملکرد آن اینگونه است. فرض کنید پوزیشن خرید دارید و بازار وارد منطقه مقاومت شده است. مطمئن نیستید که آیا قیمت می تواند بالاتر رود یا خیر. حالا چی؟ آیا تمام سود خود را می بندید و یک سویینگ می گیرید؟ و اگر قیمت بالاتر رود و بخش خوبی از نوسان را از دست بدهید، چه؟

خوب، کاری که می توانید انجام دهید این است که مقداری از پوزیشن خود را روی مقاومت ببندید و قسمت باقیمانده را نگه دارید تا ببینید آیا قیمت بالاتر می رود یا خیر. اگر چنین شود، این پتانسیل را خواهید داشت که همچنان از روند سواری بگیرید. اگر قیمت بالاتر نرفت و برگشت، روی پوریشن باقیمانده خود استاپ شما خواهد خورد. اما حداقل، پوزیشن قبلی شما با سود بسته شده است (و این برخی از ضررهای شما را در می آورد).

حال، اگر می خواهید این رویکرد را اتخاذ کنید، پیشنهاد من این است که بیش از ۵۰ درصد از پوزیشن خود را در حد سود اول نبندید، زیرا اگر با مقداری بیشتر از آن خارج شوید، پوزیشن باقیمانده تفاوت چندانی برای شما در پایان ایجاد نخواهد کرد.

به عنوان مثال، اگر از ۹۰ درصد پوزیشن خود روی مقاومت خارج شوید و ۱۰ درصد باقیمانده را نگه دارید، حتی اگر پوزیشن باقیمانده شما نسبت ریسک به پاداش ۱:۱۰ را داشته باشد، سود خالص تنها یک سود برابر با همان مقاومت اول است. (زیرا برابر با ۱۰٪ از اندازه پوزیشن اصلی شماست).

معایب آن چطور؟ خوب، دو مورد وجود دارد:

1. اگر روند بازار خوب پیش رود، هرگز به اندازه پوزیشن کامل خود نخواهید رسید زیرا بخشی از آن را زودتر خارج شده اید.
2. اگر قیمت به اولین حد سود شما برسد و برگردد، ممکن است با نقطه سر به سر پوزیشن را ببندید یا ضرر کوچکی را تجربه کنید. اما اگر یک روش معاملاتی سویینگ را انتخاب می کردید، پوزیشن شما برنده بود.

باید متوجه شده باشید که بهترین روش، بهترین استراتژی یا بهترین تکنیک در فارکس  وجود ندارد. همیشه هر روشی که انتخاب می کنید، نکات مثبت و منفی دارد. بنابراین نکته کلیدی پیدا کردن شاه کلید نیست، بلکه پیدا کردن و رسیدن به روشی است که بتوانید آن را به طور مداوم و مستمر استفاده و اجرا کنید.