همه چیز راجب فدرال رزرو
درک تغییرات نرخ بهره، سمت و سوی تورم و پیش‌بینی‌های اقتصادی می‌تواند به معامله‌گران کمک کند تا نوسانات بازار را پیش‌بینی کنند. اقدامات بانک مرکزی امریکا یکی از مهمترین عوامل تحریک بازار فارکس است. معامله گران با شناخت هر چه بیشتر ساز و کار فدرال رزرو قادر خواهند بود استراتژی های معاملاتی و عملکرد کلی خود را در بازار فارکس ارتقا دهند. در مقاله امروز از مجموعه مقالات معامله‌گر ایرانی، به معرفی کامل فدرال رزرو و نحوه تاثیر آن بر جفت ارزهای فارکسی خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.
فدرال رزرو چیست؟
بانک مرکزی امریکا را فدرال رزرو گویند. نهاد مستقل فدرال رزرو اغلب Fed نیز شناخته می‌شود. فدرال رزرو در واقع مجموعه ای از نهادها است. به این مجموعه نهادها سیستم فدرال رزرو گویند که متشکل از 12 بانک مرکزی منطقه ای است. این بانک ها در شهرهای بزرگ در سراسر کشور امریکا واقع شده اند.
سیستم فدرال رزرو
تدوین کنندگان قانون فدرال رزرو عمداً تصمیم گرفتند تا یک بانک مرکزی واحد انتخاب نکنند.
بلکه، آنها یک “سیستم” بانک مرکزی با سه ویژگی اصلی زیر را تدوین کردند:
- یک شورای حاکمه مرکزی
- یک ساختار عملیاتی غیرمتمرکز متشکل از 12 بانک.
- دارای مشخصه‌های هم نهاد عمومی و هم نهاد خصوصی.
هدف فدرال رزرو ترویج رشد اقتصادی پایدار، نرخ اشتغال بالا، نرخ بهره بلند مدت متعادل و حفظ قدرت خرید دلار آمریکا است.
تاریخچه تأسیس فدرال رزرو
در سال 1907، یک بحران شدید بانکی منجر به زیان قابل توجه و بی اعتمادی گسترده مردم به سیستم بانکی شد. همین واقعه منجر به حمایت از ایده تشکیل یک بانک مرکزی گردید. در سال 1913، در زمان ریاست جمهوری وودرو ویلسون، کنگره امریکا، قانون فدرال رزرو را تصویب و فدرال رزرو را به عنوان بانک مرکزی امریکا تأسیس کرد. این سیستم برای ارائه یک سیستم پولی و مالی سالم تر، انعطاف پذیرتر و پایدارتر طراحی شده است. فدرال رزرو در واقع پاسخی بود به یک سری هراس مالی، به ویژه هراس سال 1907، که نیاز به داشتن یک سیستم پولی پایدار و انعطاف پذیر را تاکید می‌کرد. در اوایل قرن بیستم، اقتصاد امریکا به طور مکرر با مشکلات بانکی و کمبود اعتبار مواجه شد که اصلاحاتی را فریاد می‌زد.
ساختار فدرال رزرو: اجزای کلیدی
گرچه فدرال رزرو یک نهاد مستقل است، اما تحت نظارت کنگره است.
ساختار فدرال رزرو
سه نهاد کلیدی سیستم فدرال رزرو عبارتند از:
- شورای حکام
- بانک های فدرال رزرو (بانک های رزرو)
- کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC)
شورای حکام، که آژانسی است از دولت فدرال از هفت منصوب رئیس جمهور تشکیل شده است.
این شورا به کنگره گزارش می‌دهد و مستقیماً مسئول پاسخگویی به آن است. این شورا یک نقشه راه کلی برای سیستم ارائه می‌دهد و بر بانک های رزرو نظارت دارد.
در امریکا 12 بانک فدرال رزرو وجود دارد.
در ایجاد سیستم فدرال رزرو، امریکا از نظر جغرافیایی به 12 ناحیه تقسیم شد که هر کدام دارای یک بانک رزرو جداگانه برای خود بودند. مرزهای نواحی بر اساس ملاحظات اقتصادی و مناطق تجاری بود که در سال 1913 وجود داشت. بنابراین لزوماً با مرزهای حکومتی منطبق نیستند. هر بانک مسئول یک حوزه جغرافیایی مشخص از امریکا است. آنها به طور مستقل اما تحت نظارت شورای حکام فعالیت می‌کنند.
درآمد بانک ها از موارد زیر است:
- سود حاصل از اوراق بهادار دولتی.
- خدمات ارائه شده به موسسات بانکی
- درآمد ارز خارجی
- سود حاصل از اعطای وام به موسسات سپرده گذاری
از این درآمد برای تامین مالی فعالیت های فدرال رزرو استفاده می‌شود. هر گونه وجه مازاد، مجدد به خزانه دولت امریکا واریز می‌شود. خود امریکا بزرگترین مشتری بانکی فدرال رزرو است. بانک، تمام درآمدهای حاصل از دلارهای مالیاتی را مدیریت کرده و تمام پرداخت های دولت نیز از طریق بانک های فدرال رزرو مدیریت می‌شود. علاوه بر این، فدرال رزرو، اوراق بهادار دولتی که شامل اوراق قرضه، اسکناس ها و اسناد خزانه است را می‌فروشد و بازخرید می‌کند. بانک‌های فدرال رزرو کلیه اسکناس های کاغذی و سکه ها را منتشر می‌کنند و در صورت آسیب دیدن در اثر فرسودگی (پاره شدن یا فرسوده شدن)، اسکناس یا سکه را از چرخه مبادلات خارج می‌کنند.
در سیستم فدرال رزرو، یک سری مسئولیت ها بین شورای حکام در واشنگتن دی سی (که اعضای آن توسط رئیس جمهور با مشورت و موافقت سنا منصوب می‌شوند) و بانک های فدرال رزرو و شعب آنها (که حضور عملیاتی سیستم در سراسر کشور را موجب می‌شود)، مشترک است. هرچند فدرال رزرو ارتباط پیوسته ای با قوه مجریه و مقامات کنگره دارد، اما تصمیمات آن به طور مستقل اتخاذ می‌شود.
وظایف اصلی فدرال رزرو در اقتصاد آمریکا
فدرال رزرو پنج وظیفه زیر را (برای تقویت عملکرد اقتصادی و به طور کلی منافع مردم امریکا) بر عهده دارد.
- هدایت سیاست پولی کشور برای ترویج حداکثری اشتغال زایی، ثبات قیمت‌ها و نرخ بهره بلندمدت متعادل در اقتصاد امریکا.
- ترویج ثبات در سیستم مالی و به حداقل رساندن ریسک های سیستماتیک از طریق نظارت و دخالت در داخل امریکا و خارج از کشور.
- ترویج سلامت موسسات مالی و نظارت تأثیر آنها بر کلیت سیستم مالی
- تقویت سلامت و کارایی سیستم تسویه وجوه و پرداخت از طریق خدماتی که به صنعت بانکداری و دولت امریکا ارائه می‌کند.
- ترویج حمایت از مصرف کننده و جامعه از طریق نظارت متمرکز بر مصرف کننده، تحقیق و تحلیل مشکلات و روندهای نوظهور مصرف کننده و اداره قوانین و مقررات مصرف کننده.
سیاست‌های پولی و تأثیرات آنها بر بازار
فدرال رزرو روش های متعددی برای تأثیرگذاری بر وضع عرضه پولی آمریکا دارد. از جمله مهمترین آنها می‌توان به اختیار فدرال رزرو برای افزایش یا کاهش میزان ارز در گردش اشاره کرد. فدرال رزرو می‌تواند اوراق بهادار دولتی را بخرد یا به بازرگانان اصلی خود بفروشد. اینگونه فدرال رزرو اسکناس های مضاف را وارد چرخه می‌کند یا پول کاغذی اضافی را از چرخه تامین حذف می‌کند. فدرال رزرو همچنین با ضرابخانه امریکا همکاری می‌کند تا پول کاغذی مضاف چاپ کند یا ارز غیر ضروری را نابود کند. یکی دیگر از اختیارات مالی فدرال رزرو، توانایی آن در تأثیرگذاری بر نرخ بهره کوتاه‌مدت است. فدرال رزرو این کار را با تغییر نرخ بهره پیش فرض که با آن به بانک های دیگر وام می‌دهد، انجام می‌دهد. (مطالعه بیشتر: بهترین سایت های اخبار فارکس برای تریدرها)
از آنجایی که نرخ پیش فرض فدرال رزرو یکی از عوامل اصلی در تعیین نرخ بهره اصلی سراسر کشور است، اقدامات فدرال رزرو می‌تواند به طور غیرمستقیم بازدهی حاصل از دارایی های با بهره معوق را افزایش یا کاهش دهد. این امر به نوبه خود در تعیین رفتار سرمایه گذار و روندهای بازار نقش دارد. نرخی که فدرال رزرو به موسسات سپرده گذاری وام می‌دهد، نرخ تنزیل نامیده می‌شود. این نرخ بالاتر از «نرخ اسمی» است. نرخ اسمی نرخی است که موسسات سپرده گذاری به یکدیگر پول قرض می‌دهند تا الزامات ذخیره را در فدرال رزرو برآورده کنند. از آنجایی که میزان عرضه پول عاملی در تعیین تراز تجاری بین بازارهای ارز است، معامله گران فارکس اقدامات فدرال رزرو را زیر نظر دارند.
کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) و نقش آن
کمیته بازار آزاد فدرال، یا FOMC، حداقل هشت بار در سال تشکیل جلسه می‌دهد تا تصمیم گیری کند که آیا سیاست پولی باید از طریق کاهش یا افزایش نرخ بهره وجوه فدرال اصلاح شود یا خیر. نرخ بهره وجوه فدرال نرخی است که بانک ها با آن شبانه پول به یکدیگر قرض می‌دهند تا الزامات ذخیره وام را برآورده کنند.
نظارت و تنظیم سیستم بانکی توسط فدرال رزرو
فدرال رزرو سیستم بانکی را عمدتاً از طریق عملکردهای نظارتی خود تنظیم می‌کند. این نهاد بر شرکت‌های هلدینگ بانکی و بانک های دارای مجوز دولتی که اعضای سیستم فدرال رزرو هستند، نظارت می‌کند. جنبه های کلیدی مقررات فدرال رزرو عبارتند از:
- الزام سرمایه: فدرال رزرو حداقل استانداردهای سرمایه را تعیین می‌کند تا اطمینان حاصل شود که بانک ها سرمایه کافی برای کفاف زیان را دارند و اینگونه ثبات را ترویج می‌کند.
- تست فشار: بانک‌های بزرگ سالانه تحت آزمون‌های فشار قرار می‌گیرند تا توانایی آنها برای مقاومت در برابر رکود اقتصادی ارزیابی و اطمینان حاصل شود که می‌توانند سرمایه خود را در شرایط نامطلوب حفظ کنند.
- پایش و بازرسی: فدرال رزرو برای ارزیابی سلامت مالی، اقدام به بررسی شیوه های مدیریت ریسک و انطباق آنها با قوانین و مقررات می‌کند.
- حمایت از مصرف کننده: فدرال رزرو قوانین حمایت از مصرف کننده را اجرا می‌کند تا اطمینان حاصل شود که بانک ها با مشتریان خود منصفانه و شفاف رفتار می‌کنند.
- اجرای سیاست پولی: فدرال رزرو از طریق عملیات بازار باز، بر نرخ بهره و نقدینگی در سیستم بانکی تأثیر می‌گذارد و بر وام دهی و فعالیت های اقتصادی تأثیر می‌گذارد.
تأثیر تصمیمات فدرال رزرو بر اقتصاد جهانی
وقتی فدرال رزرو نرخ بهره را تعدیل می‌کند، بر هزینه‌های استقراض امریکا تأثیر می‌گذارد که خود می‌تواند بر جریان سرمایه ها در سطح دنیا تأثیر بگذارد. نرخ بهره بالا در امریکا اغلب باعث جذب سرمایه‌گذاری خارجی می‌شود، دلار را قوی می‌کند و صادرات امریکا را گران‌تر می‌کند و بالقوه به تراز تجاری سایر کشورها آسیب می‌زند. علاوه بر این، سیاست های فدرال رزرو می‌تواند بر وضع نقدینگی جهانی نیز تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، سیاست تسهیل کمی می‌تواند منجر به افزایش میزان در دسترس بودن سرمایه در سراسر جهان، افزایش قیمت دارایی ها و فعالیت اقتصادی در سایر کشورها شود. در مقابل، سیاست های پولی انقباضی می‌تواند منجر به کاهش نقدینگی و افزایش هزینه های استقراض در سطح جهانی شود.
تصمیمات فدرال رزرو می‌تواند بر نرخ تورم و چشم انداز رشد اقتصادی در بازارهای نوظهور نیز تأثیر بگذارد، زیرا بسیاری از این کشورهای اقتصاد نوظهور به شدت با اقتصاد امریکا درهم تنیده هستند. تغییر در سیاست فدرال رزرو می‌تواند منجر به نوسان بازارهای جهانی شده و بر جو بازار و ارزش ارز تأثیر بگذارد.
چالش‌ها و انتقادات از سیاست‌های فدرال رزرو
یکی از نگرانی‌های اصلی از فدرال رزرو، اثربخشی ابزارهای سیاست پولی آن است، به‌ویژه در زمان های نرخ بهره پایین که روش‌های سنتی ممکن است تأثیر کمتری داشته باشند. منتقدان معتقدند که نرخ بهره پایین طولانی مدت می‌تواند منجر به حباب دارایی ها و ریسک پذیری بیش از حد در بازارهای مالی شود. انتقاد دیگری که مطرح شده این است که مأموریت دوگانه فدرال رزرو برای اشتغال زایی حداکثر و ثبات قیمت ها در تضاد هم است. برخی معتقدند که متعادل کردن این اهداف، به ویژه در دوران رکود اقتصادی که کنترل تورم ممکن است با تلاش‌ها برای تحریک رشد اقتصادی در تضاد باشد، یک چالش بزرگ است.
شفافیت و مسئولیت پذیری نیز از جمله موارد اختلاف است. منتقدان استدلال می‌کنند که نظارت فدرال رزرو ناکافی است و این منجر به نگرانی در مورد روند تصمیم گیری و سوگیری می‌شود. علاوه بر این، واکنش فدرال رزرو به بحران‌هایی مانند تسهیل کمی (به دلیل فراهم آوردن سود نامتناسب برای افراد ثروتمند و شرکت‌های بزرگ)، تحت موشکافی قرار گرفته است و اینجا است مسائل مربوط به نابرابری درآمد مطرح می‌شود. در مجموع، نگرانی‌هایی در مورد اثرات بالقوه بلندمدت سیاست‌های فدرال رزرو بر تورم و ثبات اقتصادی وجود دارد. برخی نگرانند که سیاست های انقباضی نهایی ممکن است باعث رکود اقتصادی شود.
سوالات متداول درباره ی فدرال رزرو
وظیفه اصلی فدرال رزرو چیست؟
وظیفه اصلی فدرال رزرو اجرای سیاست های پولی برای اشتغال زایی حداکثر، ثبات قیمت‌ها و تعدیل نرخ بهره بلندمدت است.
فدرال رزرو در چه تاریخی تاسیس شد؟
فدرال رزرو در 23 دسامبر 1913 تأسیس شد.
فدرال رزرو چگونه بر تورم تأثیر می‌گذارد؟
فدرال رزرو از طریق کنترل نرخ بهره بر تورم تأثیر می‌گذارد.
نظرات
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.