معامله گران متغیرها و آمارها را ثبت و رصد می کنند تا بلکه بتوانند عملکرد خود را ارزیابی کنند و زمینه های بهبود را شناسایی کنند.
پارامترهای رایج در این رابطه شامل مواردی همچون موارد زیر هستند: سود خالص، درصد برد، نسبت بازده به ازای هر معامله و بزرگترین دراوداون.
امروز من میخواهم روی برخی دیگر از پارامترهای عملکردی تمرکز کنم که معمولا نادیده گرفته میشوند، اما میتوانند بینش خوبی را پیرامون معاملات فرد ارائه دهند:
زمان نگهداری
اینکه به طور متوسط بدانید چه مدت پوزیشن خود را باز نگه میدارید، به شما میگوید که با چه تکنیکها و سبکهای معاملاتی راحتتر هستید، و اینگونه می توانید تعیین کنید که یک معاملهگر کوتاهمدتی هستید یا یک معاملهگر بلندمدت.
اسکالپرها معمولا خیلی سریع از معامله خروج می زنند، در حالی که معامله گران پوزیشن ممکن است ماه ها یا حتی سال ها پوزیشن خود را باز نگه دارند!
اینکه بدانید کدام نوع معامله گر هستید به شما کمک می کند تا بتوانید اصلاحات مناسب را برای بهینه سازی استراتژی معاملاتی خود انجام دهید.
زمان باز نگه داشتن پوزیشن های سودده در برابر زمان باز نگه داشتن پوزیشن های ضررده
حالا بیایید یک لایه عمیق تر برویم (مثل فیلم تلقین) و زمان باز نگه داشتن پوزیشن های سودده را با زمان باز نگه داشتن پوزیشن های ضررده مقایسه کنیم. انجام این کار به ما می گوید که آیا داریم معاملات را خیلی زود می بندیم یا پوزیشن ها را زیادی نگه می داریم.
در هر حال ما می خواهیم تا آنجا که ممکن است، از نگه داشتن پوزیشن های ضررده و معاملات کم بازده خودداری کنیم زیرا آنها دست و پای ما را می بندند!
پوزیشن های سودده و ضررده بر اساس سشن معاملاتی
یکی دیگر از پارامترهای مبتنی بر زمان که می توانید به آن توجه داشته باشید این است که “کی” واقعاً پوزیشن می گیرید.
تفکیک معاملات به سشن هایی که معامله می کنید می تواند به شما کمک کند بتوانید بهترین سشن را برای معامله تعیین کنید.
ای بسا شما ساکن آسیا باشید، اما متوجه شوید که تمام معاملات سودده شما در طول سشن لندن ره می دهند. ای بسا بد نباشد چند ساعت اینور و آنور را بزنامه ریزی کنید تا پیپ ها در نروند!
تفکیک پوزیشن های سودده/ضررده بر اساس شرایط بازار
این پارامتر کمک می کند بتوانید مشخص کنید که آیا شرایط متغیر بازار را منظور می کنید و از آنها استفاده می کنید یا خیر.
خواهید دید که آیا توانستهاید از روند اخیر با استفاده از سطوح اصلاحی استفاده کنید یا اگر لجباز بودهاید در تلاش بوده اید کف و سقف ها را بگیرید.
همچنین اینگونه می توانید شرایط بهینه را شناسایی کنید. اگر پارامتر نشان میدهد که اگر در بازارهای رنج پوزیشن های شما بیشتر به سود می نشسته است، ای بسا نشاندهنده این باشد که شما ترجیح میدهید تثبیت قیمت روی سطوح حمایت و مقاومت را بگیرید.
تفکیک پوزیشن های سودده/ضررده بر اساس سایز پوزیشن
ثبت و رصد میزان بزرگی پوزیشن های شما می تواند بینش ارزشمندی را در مورد نحوه واکنش در زمان تغییر سایز پوزیشن ارائه دهد.
می تواند نشان دهد که آیا با افزایش سایز پوزیشن خود از روندهای قوی بهره می برید یا نه، یا در تشخیص بازارهای مواج عملکرد ضعیفی دارید و سایز پوزیشن را کاهش نمی دهید.
این موارد تنها برخی از پارامترهای عملکردی هستند که معامله گران معمولا از منظور کردن آنها چشم پوشی می کنند. در نهایت، این خود شما هستید که تصمیم می گیرید کدام یک برای شما مفیدتر باشند.
داشتن یک ژورنال معاملاتی یک کار خسته کننده است اما باید انجام شود زیرا تنها راه بهبود عملکرد و کیفیت کار است.
به یاد داشته باشید، تفاوت بین یک معاملهگر معمولی و یک معاملهگر فوقالعاده چیزی نیست جز همان اندکی تلاش های اضافی روزانه!
نظرات
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.