در درس قبلی دوره آموزش فارکس ، در باب اندیکاتور های محبوب بحث کردیم.
تا به اینجا ابزارهای زیادی را معرفی کردیم که می توانند در تحلیلِ بازارهای روند دار و بدون روند به شما کمک کنند.
درس ها را خوب یاد گرفته اید؟ عالیه! پس بریم سراغ مباحث بعدی.
در این درس ، قصد داریم نحوه استفاده از این اندیکاتور های نموداری را ساده تر بیان کنیم.
ما می خواهیم که شما نقاط قوت و نقاط ضعف هر یک از این ابزارها را کاملاً درک کنید ، تا بتوانید تعیین کنید که کدام یک از آنها برای شما مناسب و کدام یک برای شما مناسب نیستند.
اندیکاتور پیشرو چیست؟
ابتدا بیایید در مورد برخی مفاهیم بحث کنیم. دو نوع اندیکاتور وجود دارد: پیشرو و پسرو (تاخیری).
اندیکاتور پیشرو پیش از اینکه روند جدید رخ دهد یا برگشت روند اتفاق افتد ، سیگنال می دهد.
این اندیکاتور ها با پیش بینی اینکه قیمت در مرحله بعدی چه می کند به شما کمک می کنند سود کنید.
نحوه کار اندیکاتور های پیشرو معمولاً از طریق اندازه گیری میزان ” بیش خرید شدن” یا ” بیش فروش شدن” یک چیز صورت می گیرد.
فرض این کار این است که اگر جفت ارزی “بیش از حد فروخته شود” ، دوباره برگشت خواهد کرد.
اندیکاتور پسرو یا تاخیری چیست؟
اندیکاتور پسرو یا تاخیری پس از شروع شکل گیری روند سیگنال خود را می دهد و اساساً دارد به شما می گوید: “چطوری رفیق ، توجه کن ، روند شروع شده! جا نمونی.”
اندیکاتور های پسرو زمانی به خوبی جواب می دهند که قیمت ها در روندهای نسبتاً طولانی و ممتد حرکت کنند.
با این حال آنها در مورد هرگونه تغییر قیمت در آینده به شما هشدار نمی دهند ، آنها فقط به شما می گویند که قیمت ها الان دارند چه می کنند (افزایش می یابند یا کاهش) تا بتوانید بر اساس آن معامله کنید.
احتمالاً با خود می گویید ، “ای جان ، من با اندیکاتور های پیشرو ثروتمند خواهم شد!” زیرا از همان ابتدا می توانید از یک روند جدید سود ببرید.
حق با شماست.
معایبت اندیکاتورهای پیشرو و تاخیری
شما می توانید سود کل روند را هر بار “بگیرید” اما در صورتی که اندیکاتور پیشرو هر بار درست گفته باشد. اما واقعیت اینگونه نخواهد بود.
هنگامی که از اندیکاتور های پیشرو استفاده می کنید ، موارد جعلی یا قلابی زیادی را تجربه خواهید کرد. اندیکاتور های پیشرو به دلیل دادن سیگنال های کاذب یا جعلی که می توانند شما را “گمراه سازند” بد نام هستند.
چی شد؟ اندیکاتور های پیشرویی که “گمراه” می کنند؟
هه هه ، شوخی زیاد می کنیم.
گزینه دیگر ، استفاده از اندیکاتور های پسرو یا تاخیری است که البته تا این اندازه مستعد دادن سیگنال های قلابی یا کاذب نیستند.
اندیکاتور های تاخیری تنها پس از آنکه تغییر قیمت کاملا باعث شکل گیری یک روند جدید شد، سیگنال می دهند. نکته منفی این اندیکاتور ها این است که ورود شما به یک پوزیشن کمی با تاخیر صورت خواهد گرفت.
اغلب موارد بزرگترین سود های یک روند در همان چند کندل اول اتفاق می افتد ، بنابراین استفاده از یک اندیکاتور تاخیری بالقوه ممکن است منجر به از دست دادن سود زیادی شود. و این روی اعصاب است.
تقریبا شبیه این است که شلوار پاچه گشاد که نیم قرن پیش مد بود بپوشید و فکر کنید خیلی خوش تیپ هستید و خلاصه ترکاندید…
شبیه ذوق زده شدن از خریدن یک گوشی نوکیا 1100 است در حالیکه آیفون 12 پرو در بازار آمده است …
اندیکاتور های پسرو باعث می شوند کمی دیر تر اقدام به خرید و فروش کنید. اما در عوض اینکه شما فرصت های اولیه را از دست می دهید ، با حفظ کردن شما در سمت درست بازار ، ریسک شما را به شدت کاهش می دهند.
جمع بندی :
برای جمع بندی ، بیایید همه اندیکاتور های تکنیکال خود را در یکی از دو دسته اصلی زیر طبقه بندی کنیم:
- اندیکاتور ها یا اسیلاتور های پیشرو
- اندیکاتور های تاخیری یا دنباله روی روند
گرچه این دو می توانند موید یکدیگر نیز باشند ، اما به احتمال زیاد با یکدیگر در تعارض خواهند بود.
اندیکاتور های تاخیری در بازارهای رنج و بی روند به خوبی کار نمی کنند.
می دانید کدام به خوبی کار می کند؟ اندیکاتور های پیشرو!
بله ، اندیکاتور های پیشرو بهترین عملکرد را در بازارهای “ساید” یا بی روند دارند.
رویکرد کلی ما این است که شما باید در طول بازارهای روند دار از اندیکاتور های پسرو و در بازارهای ساید یا بی روند از اندیکاتور های پیشرو استفاده کنید.
نمی گوییم که انحصارا باید از یکی یا دیگری استفاده کنید ، اما باید نقاط ضعف احتمالی هر یک را کاملا درک کنید.
نظرات
باید در طول بازارهای روند دار از اندیکاتور های پسرو و در بازارهای ساید یا بی روند از اندیکاتور های پیشرو استفاده کنید.
لطفا دلیلش را با مثال و شکل برای ما اثبات کنید تا یاد بگیریمش نه اینکه صرفا مثل طوطی حفظش کنیم.باتشکر